جامعیت آموزش قرآن
آنچه تحت عنوان آسیب می توان به آن اشاره کرد بدین شرح است که ما از نسل نو
می خواهیم که معصومین را الگوی خود قرار دهند چگونه ؟
در حالی که خودمان تک بعدی به آنها نگاه می کنیم و فقط از یک زاویه آنها را معرفی کرده ایم .
وقتی از دانش آموزان درباره ی هرکدام از معصومین می پرسیم ؛ می گویند نماز زیاد می خوانند
دعا می کنند ، به فقیران کمک می کنند به مسجد می روند . چرا بچه های ما اینگونه آنها را معرفی
می کنند چند بار به آنها گفته ایم که معصومین قرآن می خوانند ، ورزش می کنند و یا کتاب
می خوانند و ...
اگر از ما بپرسند که یک حدیث از امام حسن ( ع ) بگوئید سکوت می کنیم گویی که این شخصیت
در طول زمان حیاتش هیچ سخنی نگفته است مشکل اینجاست که ما اینگونه معرفی کرده ایم .
توجه بیش از اندازه به کرامات معصومین
وقتی بیش از حد از کرامات معصومین صحبت می کنیم ناخودآگاه آنهارا غیر قابل دسترس
می کنیم مثلا اشاره به کندن در خیبر ، شق القمر کردن و ... بعداز گفتن اینهمه کرامات وقتی
به دانش آموزانمان می گوئیم الگوی شما حضرت علی ( ع ) و یا پیامبر اکرم (ص ) است می
گویند: اون حضرت علی ( ع ) بود ما که مانند او نمی تونیم بشیم و ...
مگر نه اینکه در قرآن پیامبر اکرم (ص ) بشری چون خود ما معرفی شده و تنهاتفاوت او با ما این
است که بر او وحی می شده است .
ما حتی شهدای معاصر را نیز از دسترس والگو بودن خارج کرده ایم وقتی به دانش آموزان
میگوئیم اینها الگوهای شما هستند پاسخ می دهند آنها شهدا بودند ما کجا و آنها کجا .
فراموش کرده ایم که تا دیروز آنها در میان ما زندگی می کردند و درمیان ما معاشرت داشتند .
چرا هرسؤالی را ازما می پرسند؛ برای آن پاسخی داریم؟
حتما شما از حکیمان و عالمان این عصر هستید.
اما واقعیت آن است که با وجود انفجار اطلاعات و گسترش روزافزون علوم در شاخه های گوناگون این حرف دور از ذهن است .
نکته اینجاست که ما می ترسیم از اینکه بگوییم نمی دانم .
اگر انسان نکته سنجی باشید حتما خواهید دانست که گفتن نمی دانم خود یک علم است به آنچه که نمی دانید .
اما متأسفانه اکثر افراد نمی دانند که نمی دانند .
مربی ، دبیر و آموزگار گرامی هنگام مواجه با سؤالات دانش آموزان کمی تأمل کنید و در صورتی که پاسخ آن را نمی دانید ...
آنچه را که ما مربیان ، آموزگاران و دبیران از آن غافل شدیم این است که دانش آموزانمان را پرسشگر ان خوبی بار نمی آوریم و دائما یک سری سؤالات مشخص در یک چارچوب خاص را مطرح می کنیم . قابلیت ذهن فراگیران ما بیشتر از آنی است که تصور می کنیم .
به طور مثال :
بلندترین قله ی جهان را نام ببر ؟
ارتفاع آن چقدر است ؟
اما هیچگاه این فرصت و زمینه را فراهم نکرده ایم تا از ما بپرسند خوب این قله در کدام قاره قرار دارد ؟
بیشتر آنان نمی دانند که اصلا این قله در چه موقعیت جغرافیایی قرار دارد ؟
چرا دانش آموزان ما تفاوت بین تسبیحات حضرت زهرا ( س ) و تسبیحات اربعه را نمی دانند . آنها فکر می کنند که تسبیحات حضرت زهرا ( س) همان تسبیحات اربعه است .
ما خودما پرسشگران خوبی نیستیم و نتوانستیم این موقعیت و فرصت را نیز در کلاس درس و آموزش ایجاد کنیم .
مطلبی را از مجلات رشد مدرسه ی فردا انتخاب کردم تا شاید تلنگر ی باشد برای به خود آمدن و نجات از رکود و روزمرگی گرفتار شده به آن .
مجله رشد مدرسه فردا ص 21
شماره 1 / دوره دهم / مهر 1392
در درس هدیه های آسمان باتوجه به مناسبتهای گوناگون و یا احساس نیاز معلم ، می توان برخی دروس را خارج از ترتیب موجود تدریس نمود. مانند تدریس روز دهم در هدیه های آسمان پایه سوم در ایام ماه محرم
چه کسانی می توانند از این روش استفاده کنند؟معلمینی می توانند از این روش استفاده کنند که بر مطالب و عناوین کتب درسی در پایه مورد نظرشان اشراف کامل داشته باشند .
آیا فقط در ایام و مناسبتها و روزهای خاصی می توان از این روش استفاده کرد ؟ خیر با توجه به شرایط و اتفاقاتی که در درون آموزشگاه و مدرسه می افتد شما می توانید برخی دروس را که با آن اتقاق و موقعیت در ارتباط است را به صورت پیمانه ای تدریس کنید .
منتظر پیشنهادات و انتقادات شما همکاران گرامی هستیم؟
اگر می خواهید واقعا انس با قرآن اتفاق بیافتد و دانش آموزان ما هم با این کتاب آسمانی انس بگیرند از شما مربی و معلم گرامی خواهش می کنم نکات زیر را در هنگام تدریس رعایت کنید .
نکته اول : واقعیت این است که تعداد کمی از مردم قرآن می خوانند.
نکته دوم : آخرین باری که قرآن خواندید کی بود ؟
نکته سوم : سعی کنید هر روز مقداری از آیات قرآن را بخوانید و در آن تدبر کنید .
نکته چهارم : هنگام ورود به کلاس درس و سلام و احوال پرسی جهت ریا هم که شده بگویید که دیروز و یا امروز موفق شدید که قرآن بخوانید و نام سوره را هم ذکر کنید
نکته پنجم : سپس از دانش آموزان سؤال بفرمائید که کدام یک از شما دیروز یا امروز موفق شده است که قرآن بخواند دستشان را بگیرند بالا ؟
نکته ششم : از هر دانش آموزی که دست خود را بالا برده است بپرسید که کدام سوره را خوانده ( منظور ما از کدام سوره از قرآن معمولا فعالیت انس با قرآن در منزل کتاب درسی است ) .
نکته هفتم : لطفا با ادبیات و خلق خوش آنهایی را که موفق به خواندن قرآن در منزلشان شده اند را تشویق کنید .
مثال ( احسنت ، درود بر شما ، آفرین ، خوشحالم کردی .... )
نکته هشتم : دانش آموزانی که دست بلند نکرده اند را سرزنش نفرمائید . بلکه خطاب به آنان بگویید که خوشحال می شم اگه امروز شما هم در منزل قسمتی از قرآن را بخوانید و فردا دستتان را بگیرید بالا منتظر تان هستم .
نکته نهم : هر روز این عمل را انجام بدهید یعنی اول خوتان هر روز قرآن بخوانید و فردا از خوتان شروع کنید و بگویید که کدام سوره را خواندید و سپس مانند روزهای قبل از دانش آموزان سؤال بفرمایید .
نکته دهم : این روش زمان زیادی را از شما نمی گیرد ولیکن اثر بسیار زیادی در انس با قرآن در دانش آموزان ایجاد می کند .
نکته یازدهم : امیدوارم آنچه را که انجام می دهید با قیات الصالحات از شما بجا بماند .
لطفا نظرات خود را بعد از بکارگیری این روش برای ما ارسال کنید .